
Terapia pedagogiczna to forma zajęć korekcyjno-kompensacyjnych, skierowana głównie do dzieci oraz uczniów szkół podstawowych, którzy borykają się z specyficznymi trudnościami w nauce. Głównym celem tej terapii jest korekcja zaburzeń psychoruchowych, które bezpośrednio wpływają na trudności w zdobywaniu wiedzy.
Podczas zajęć wykorzystujemy różnorodne gry i zabawy, które wspierają pamięć, wzrok, słuch, koncentrację oraz umiejętność czytania ze zrozumieniem. Moim priorytetem jest doskonalenie umiejętności czytania i pisania oraz rozwijanie zdolności poznawczych. Uczestnicząc w terapii, Państwa dziecko zdobywa nowe kompetencje związane z przyswajaniem materiału i motywacją, co pozwala minimalizować niepowodzenia szkolne oraz ich długofalne skutki.
Moim zadaniem jako terapeutki jest wyposażenie ucznia w umiejętności, które sprzyjają wszechstronnemu rozwojowi zdolności poznawczych oraz percepcyjno-motorycznych.
Moją misją jest wspieranie młodego człowieka w osiąganiu pełnego potencjału i budowanie pewności siebie w nauce oraz codziennym życiu.
Terapia dysleksji
Dysleksja rozwojowa, towarzysząca dziecku w całym procesie rozwoju, a także w dorosłym życiu, manifestuje się specyficznymi trudnościami w czytaniu i pisaniu. Te wyzwania nie wynikają z braku chęci czy złej woli dziecka. Ważne jest odróżnienie ich od zwykłych trudności, z jakimi spotyka się każde dziecko na początku nauki.
Zajmuję się różnymi odmianami dysleksji rozwojowej:
- Dysleksja – specyficzne trudności w czytaniu, mimo posiadanych zdolności intelektualnych.
- Dysortografia – specyficzne trudności w pisaniu, objawiające się błędami ortograficznymi i innego rodzaju, pomimo znajomości zasad poprawnej pisowni.
- Dysgrafia – częściowa lub całkowita utrata umiejętności pisania, często prowadząca do zniekształcenia strony graficznej pisma, tworząc brzydkie, nieczytelne litery.
- Dyskalkulia – specyficzne trudności w wykonywaniu działań matematycznych, w tym rozwiązywaniu zadań arytmetycznych. Objawia się problemami z dodawaniem, mnożeniem, a także z dedukcją i myśleniem logicznym.
W moim gabinecie skupiam się na pomaganiu osobom z różnymi odmianami dysleksji rozwojowej, dążąc do pokonania trudności w nauce i wspierania wszechstronnego rozwoju. Moim celem jest tworzenie solidnych fundamentów edukacyjnych i umożliwienie osiągnięcia pełnego potencjału każdego ucznia.
Terapia ręki
Terapia ręki to kompleksowy zestaw ćwiczeń i aktywności, które mają na celu usprawnienie ruchów kończyny górnej. Jej głównym celem jest poprawa precyzji oraz zwiększenie sprawności ruchów ręki, dłoni i palców. Skierowana jest zarówno do dzieci, które mają trudności z wykonywaniem czynności manualnych, jak i do osób dorosłych z problemami z napięciem mięśniowym. Jej głównym celem jest poprawa funkcjonowania ręki oraz osiągnięcie płynnych ruchów, w tym:
- Umiejętność trzymania przedmiotów (odruch chwytu).
- Przenoszenie ciężarów i wzmocnienie siły ręki.
- Kształtowanie zdolności manipulacyjnych, przygotowujących do bardziej złożonych czynności, takich jak rysowanie czy pisanie pod kontrolą wzroku.
Ręka pełni kluczową rolę w rozwoju fizycznym, umożliwiając pełzanie, przewracanie się oraz utrzymywanie równowagi podczas chodzenia w dzieciństwie. Również w kontekście zmysłu dotyku, ręka odgrywa istotną rolę, umożliwiając nam przytulanie bliskich i wyrażanie uczuć przez dotyk.
Wskazania do terapii ręki, zarówno u dzieci, jak i dorosłych, obejmują sytuacje, gdy występują:
- Trudności z planowaniem ruchów i nauką nowych czynności manualnych.
- Niechęć do wykonywania precyzyjnych ruchów dłoni czy palców m.in. pisanie, malowanie czy układanie drobnych przedmiotów.
- Problemy z samoobsługą: zapinanie guzików czy wiązanie sznurowadeł, zasuwanie zamka.
- Nieprawidłowe napięcie mięśniowe kończyn: górnej i barkowej.
- Zaburzenia koordynacji wzrokowo-ruchowej.
- Nieprawidłowa koordynacja ruchów ręki, palców i przedramienia.
- Trudności z koordynacją obu rąk podczas zabaw manipulacyjnych.
- Wykonawanie czynności wymagających precyzji zbyt wolno lub zbyt szybko oraz niedbale.
- Zainteresowanie nowymi fakturami oraz potrzeba intensywnego ucisku dłoni.
- Nieprawidłowa siła nacisku wykonywanych ruchów w zależności od zadania.
- Nieprecyzyjne ruchy dłoni, związane z nieprawidłowym napięciem mięśniowym.
- Niedopasowanie szybkości ruchów rąk do zadania.
W moim podejściu do terapii ręki kładę nacisk na wszechstronne wsparcie ruchowe, aby umożliwić osiągnięcie pełnej sprawności i niezależności w codziennym życiu.
Zajęcia rewalidacyjne
Zajęcia rewalidacyjne są w zamyśle terapeutyczne, usprawniające i korygujące. Ich kluczowym celem jest odkrycie oraz maksymalne wykorzystanie potencjału rozwojowego dziecka poprzez usprawnianie funkcji rozwojowych i intelektualnych. Zajęcia te dążą do jak największego usamodzielnienia się dziecka oraz zapewnienia mu możliwie optymalnego funkcjonowania w społeczeństwie, zgodnie z jego możliwościami i ograniczeniami.
Cele rewalidacyjne osiągane są poprzez:
- Rozwijanie umiejętności komunikowania się, percepcji wzrokowej i słuchowej, koordynacji wzrokowo-ruchowej i wzrokowo-słuchowo-ruchowej, sprawności psychofizycznej, zainteresowań oraz orientacji przestrzennej,
- Wspieranie nabywania umiejętności czytania, pisania, liczenia, a także samodzielności osobistej i społecznej, przygotowując do radzenia sobie w nowych i trudnych sytuacjach,
- Wzmacnianie kondycji fizycznej,
- Korektę niepożądanych zachowań oraz eliminowanie stwierdzonych zaburzeń,
- Dynamiczne stymulowanie rozwoju poprzez wykorzystywanie naturalnych sytuacji i odpowiednie aranżacje przestrzeni do nauki i rozwijania umiejętności,
- Rozpoznawanie i rozwijanie zasobów oraz mocnych stron dziecka,
- Kształtowanie umiejętności samodzielnego organizowania wypoczynku, rekreacji oraz asertywności.
Zasadnicze jest, zatem, kładzenie nacisku na atuty i mocne strony dziecka oraz poszukiwanie tego, co
w nim najlepsze.
Zajęcia korekcyjno – kompensacyjne
Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne mają na celu korygowanie zaburzeń psychoruchowych u dzieci, które istotnie wpływają na ich wyniki szkolne lub przedszkolne. Ten typ zajęć dedykowany jest dzieciom, które:
- wymagają indywidualnego podejścia,
- borykają się z trudnościami w koncentracji i łatwo ulegają rozproszeniu,
- przejawiają nieśmiałość lub cechują się niską samodzielnością,
- mają zaburzenia funkcji wzrokowych, słuchowych lub ruchowych,
- są dotknięte dysleksją rozwojową (dysleksją, dysortografią, dysgrafią).
Działania terapeutyczne obejmują:
Usprawnianie w obszarze słuchowo-językowym:
- kształtowanie wrażliwości słuchowej,
- ćwiczenia fonetyczne i fonemowe,
- rozwijanie zdolności do różnicowania dźwięków mowy,
- doskonalenie artykulacji i poprawności wypowiedzi,
- ćwiczenia analizy i syntezy słuchowej mowy,
- rozwijanie pamięci i spostrzegawczości słuchowej,
- rozwijanie kompetencji komunikacyjnych, wzbogacanie słownictwa i umiejętności wyrażania się,
- poszerzanie aktywnego i pasywnego słownictwa.
Usprawnianie w obszarze wzrokowym:
- poprawa analizatora wzrokowego,
- ćwiczenia wzrokowe na materiałach obrazkowych, geometrycznych, literowych,
- ćwiczenia koordynacji wzrokowo-ruchowej. • usprawnianie w zakresie ruchowym:
- poprawa motoryki dużej – lokomocji, zdolności do pokonywania przeszkód,
- usprawnianie motoryki małej – manipulowanie przedmiotami,
- doskonalenie koordynacji ruchów ciała.
Doskonalenie sprawności manualnej i grafomotoryki:
- usprawnianie czynności manualnych,
- wzmacnianie małych grup mięśni dłoni i palców,
- kształtowanie nawyków prawidłowego trzymania narzędzi do pisania i rysowania,
- wprowadzanie ćwiczeń relaksacyjnych, uwzględniających napięcie mięśni rąk.
Przygotowanie do nauki czytania i pisania:
- kształtowanie nawyku prawidłowego trzymania narzędzi pisarskich i plastycznych,
- rozwijanie nawyków ruchowych związanych z kierunkiem pisania i czytania,
- łączenie przyczyn ze skutkami,
- ćwiczenia słuchania i zapamiętywania obrazków,
- kodowanie i dekodowanie informacji za pomocą rysunków,
- trening pisania znaków podobnych do liter.
Wspieranie rozwoju umiejętności matematycznych:
- posługiwanie się liczebnikami głównymi i porządkowymi,
- rozwijanie umiejętności rozpoznawania i nazywania figur geometrycznych,
- porównywanie liczebności zbiorów,
- grupowanie obiektów według różnych kryteriów,
- porównywanie obiektów i określanie ich właściwości,
- ćwiczenia dodawania i odejmowania na konkretnych przykładach,
- rozpoznawanie rytmu i kolejności pór roku, dni tygodnia, miesięcy.
Usprawnianie orientacji w przestrzeni, zarówno w obszarze własnego ciała, jak i otoczenia:
- poprawa lateralizacji poprzez ustalenie dominującej ręki i nogi.