Terapia pedagogiczna

Terapia pedagogiczna to forma zajęć korekcyjno-kompensacyjnych, skierowana głównie do dzieci oraz uczniów szkół podstawowych, którzy borykają się z specyficznymi trudnościami w nauce. Głównym celem tej terapii jest korekcja zaburzeń psychoruchowych, które bezpośrednio wpływają na trudności w zdobywaniu wiedzy.

Podczas zajęć wykorzystujemy różnorodne gry i zabawy, które wspierają pamięć, wzrok, słuch, koncentrację oraz umiejętność czytania ze zrozumieniem. Moim priorytetem jest doskonalenie umiejętności czytania i pisania oraz rozwijanie zdolności poznawczych. Uczestnicząc w terapii, Państwa dziecko zdobywa nowe kompetencje związane z przyswajaniem materiału i motywacją, co pozwala minimalizować niepowodzenia szkolne oraz ich długofalne skutki.

Moim zadaniem jako terapeutki jest wyposażenie ucznia w umiejętności, które sprzyjają wszechstronnemu rozwojowi zdolności poznawczych oraz percepcyjno-motorycznych.

Moją misją jest wspieranie młodego człowieka w osiąganiu pełnego potencjału i budowanie pewności siebie w nauce oraz codziennym życiu.

Terapia dysleksji

Dysleksja rozwojowa, towarzysząca dziecku w całym procesie rozwoju, a także w dorosłym życiu, manifestuje się specyficznymi trudnościami w czytaniu i pisaniu. Te wyzwania nie wynikają z braku chęci czy złej woli dziecka. Ważne jest odróżnienie ich od zwykłych trudności, z jakimi spotyka się każde dziecko na początku nauki.

Zajmuję się różnymi odmianami dysleksji rozwojowej:

• Dysleksja – specyficzne trudności w czytaniu, mimo posiadanych zdolności intelektualnych.
• Dysortografia – specyficzne trudności w pisaniu, objawiające się błędami ortograficznymi i innego rodzaju, pomimo znajomości zasad poprawnej pisowni.
• Dysgrafia – częściowa lub całkowita utrata umiejętności pisania, często prowadząca do zniekształcenia strony graficznej pisma, tworząc brzydkie, nieczytelne litery.
• Dyskalkulia – specyficzne trudności w wykonywaniu działań matematycznych, w tym rozwiązywaniu zadań arytmetycznych. Objawia się problemami z dodawaniem, mnożeniem, a także z dedukcją i myśleniem logicznym.

W moim gabinecie skupiam się na pomaganiu osobom z różnymi odmianami dysleksji rozwojowej, dążąc do pokonania trudności w nauce i wspierania wszechstronnego rozwoju. Moim celem jest tworzenie solidnych fundamentów edukacyjnych i umożliwienie osiągnięcia pełnego potencjału każdego ucznia.

Terapia ręki

Terapia ręki to kompleksowy zestaw ćwiczeń i aktywności, które mają na celu usprawnienie ruchów kończyny górnej. Jej głównym celem jest poprawa precyzji oraz zwiększenie sprawności ruchów ręki, dłoni i palców. Skierowana jest zarówno do dzieci, które mają trudności z wykonywaniem czynności manualnych, jak i do osób dorosłych z problemami z napięciem mięśniowym. Jej głównym celem jest poprawa funkcjonowania ręki oraz osiągnięcie płynnych ruchów, w tym:

• Umiejętność trzymania przedmiotów (odruch chwytu).
• Przenoszenie ciężarów i wzmocnienie siły ręki.
• Kształtowanie zdolności manipulacyjnych, przygotowujących do bardziej złożonych czynności, takich jak rysowanie czy pisanie pod kontrolą wzroku.

Ręka pełni kluczową rolę w rozwoju fizycznym, umożliwiając pełzanie, przewracanie się oraz utrzymywanie równowagi podczas chodzenia w dzieciństwie. Również w kontekście zmysłu dotyku, ręka odgrywa istotną rolę, umożliwiając nam przytulanie bliskich i wyrażanie uczuć przez dotyk.

Wskazania do terapii ręki, zarówno u dzieci, jak i dorosłych, obejmują sytuacje, gdy występują:

• Trudności z planowaniem ruchów i nauką nowych czynności manualnych.
• Niechęć do wykonywania precyzyjnych ruchów dłoni czy palców m.in. pisanie, malowanie czy układanie drobnych przedmiotów.
• Problemy z samoobsługą: zapinanie guzików czy wiązanie sznurowadeł, zasuwanie zamka.
• Nieprawidłowe napięcie mięśniowe kończyn: górnej i barkowej.
• Zaburzenia koordynacji wzrokowo-ruchowej.
• Nieprawidłowa koordynacja ruchów ręki, palców i przedramienia.
• Trudności z koordynacją obu rąk podczas zabaw manipulacyjnych.
• Wykonawanie czynności wymagających precyzji zbyt wolno lub zbyt szybko oraz niedbale.
• Zainteresowanie nowymi fakturami oraz potrzeba intensywnego ucisku dłoni.
• Nieprawidłowa siła nacisku wykonywanych ruchów w zależności od zadania.
• Nieprecyzyjne ruchy dłoni, związane z nieprawidłowym napięciem mięśniowym.
• Niedopasowanie szybkości ruchów rąk do zadania.

W moim podejściu do terapii ręki kładę nacisk na wszechstronne wsparcie ruchowe, aby umożliwić osiągnięcie pełnej sprawności i niezależności w codziennym życiu.

Zajęcia rewalidacyjne

Zajęcia rewalidacyjne są w zamyśle terapeutyczne, usprawniające i korygujące. Ich kluczowym celem jest odkrycie oraz maksymalne wykorzystanie potencjału rozwojowego dziecka poprzez usprawnianie funkcji rozwojowych i intelektualnych. Zajęcia te dążą do jak największego usamodzielnienia się dziecka oraz zapewnienia mu możliwie optymalnego funkcjonowania w społeczeństwie, zgodnie z jego możliwościami i ograniczeniami.

Cele rewalidacyjne osiągane są poprzez:

• Rozwijanie umiejętności komunikowania się, percepcji wzrokowej i słuchowej, koordynacji wzrokowo-ruchowej i wzrokowo-słuchowo-ruchowej, sprawności psychofizycznej, zainteresowań oraz orientacji przestrzennej,
• Wspieranie nabywania umiejętności czytania, pisania, liczenia, a także samodzielności osobistej i społecznej, przygotowując do radzenia sobie w nowych i trudnych sytuacjach,
• Wzmacnianie kondycji fizycznej,
• Korektę niepożądanych zachowań oraz eliminowanie stwierdzonych zaburzeń,
• Dynamiczne stymulowanie rozwoju poprzez wykorzystywanie naturalnych sytuacji i odpowiednie aranżacje przestrzeni do nauki i rozwijania umiejętności,
• Rozpoznawanie i rozwijanie zasobów oraz mocnych stron dziecka,
• Kształtowanie umiejętności samodzielnego organizowania wypoczynku, rekreacji oraz asertywności.

Zasadnicze jest, zatem, kładzenie nacisku na atuty i mocne strony dziecka oraz poszukiwanie tego, co 
w nim najlepsze.

Zajęcia korekcyjno – kompensacyjne

Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne mają na celu korygowanie zaburzeń psychoruchowych u dzieci, które istotnie wpływają na ich wyniki szkolne lub przedszkolne. Ten typ zajęć dedykowany jest dzieciom, które:

• wymagają indywidualnego podejścia,
• borykają się z trudnościami w koncentracji i łatwo ulegają rozproszeniu,
• przejawiają nieśmiałość lub cechują się niską samodzielnością,
• mają zaburzenia funkcji wzrokowych, słuchowych lub ruchowych,
• są dotknięte dysleksją rozwojową (dysleksją, dysortografią, dysgrafią).

Działania terapeutyczne obejmują:

Usprawnianie w obszarze słuchowo-językowym:

• kształtowanie wrażliwości słuchowej,
• ćwiczenia fonetyczne i fonemowe,
• rozwijanie zdolności do różnicowania dźwięków mowy,
• doskonalenie artykulacji i poprawności wypowiedzi,
• ćwiczenia analizy i syntezy słuchowej mowy,
• rozwijanie pamięci i spostrzegawczości słuchowej,
• rozwijanie kompetencji komunikacyjnych, wzbogacanie słownictwa i umiejętności wyrażania się,
• poszerzanie aktywnego i pasywnego słownictwa.

Usprawnianie w obszarze wzrokowym:

• poprawa analizatora wzrokowego,
• ćwiczenia wzrokowe na materiałach obrazkowych, geometrycznych, literowych,
• ćwiczenia koordynacji wzrokowo-ruchowej. • usprawnianie w zakresie ruchowym:
• poprawa motoryki dużej – lokomocji, zdolności do pokonywania przeszkód,
• usprawnianie motoryki małej – manipulowanie przedmiotami,
• doskonalenie koordynacji ruchów ciała.

Doskonalenie sprawności manualnej i grafomotoryki:

• usprawnianie czynności manualnych,
• wzmacnianie małych grup mięśni dłoni i palców,
• kształtowanie nawyków prawidłowego trzymania narzędzi do pisania i rysowania,
• wprowadzanie ćwiczeń relaksacyjnych, uwzględniających napięcie mięśni rąk.

Przygotowanie do nauki czytania i pisania:

• kształtowanie nawyku prawidłowego trzymania narzędzi pisarskich i plastycznych,
• rozwijanie nawyków ruchowych związanych z kierunkiem pisania i czytania,
• łączenie przyczyn ze skutkami,
• ćwiczenia słuchania i zapamiętywania obrazków,
• kodowanie i dekodowanie informacji za pomocą rysunków,
• trening pisania znaków podobnych do liter.

Wspieranie rozwoju umiejętności matematycznych:

• posługiwanie się liczebnikami głównymi i porządkowymi,
• rozwijanie umiejętności rozpoznawania i nazywania figur geometrycznych,
• porównywanie liczebności zbiorów,
• grupowanie obiektów według różnych kryteriów,
• porównywanie obiektów i określanie ich właściwości,
• ćwiczenia dodawania i odejmowania na konkretnych przykładach,
• rozpoznawanie rytmu i kolejności pór roku, dni tygodnia, miesięcy.

Usprawnianie orientacji w przestrzeni, zarówno w obszarze własnego ciała, jak i otoczenia:

• poprawa lateralizacji poprzez ustalenie dominującej ręki i nogi.